«باقرخان»
«باقرخان» سالار ملی از اهالی تبریز و یکی از دو مدافع معروف این شهر بود. هنگامی که«ستارخان»سردار ملی برضد استبداد و قوای دولتی قیام کرد، او هم با«ستارخان» مشغول به کار شد. این دو نفر دوش به دوش هم از سران سپاه ملیون و مجاهدین آذربایجان شدند و مدت یازده ماه در مقابل قوای عظیم دولتی که به حکم«محمدعلیشاه» تبریز را سخت، محاصره کرده بودند، به همراهی اکثریت مردم از جان گذشته تبریز، از شهر، مردانه دفاع کردند. بالاخره، ملیون فاتح گردیده و قشون دولتی از اطراف تبریز برخاستند. در موقع مهاجرت ملیون از تهران به کرمانشاهان و از آنجا به قصر شیرین در تاریخ 6 محرم سال 1334 قمری«باقرخان» نیز با جمعی از همراهانش به مهاجرت پیوست.
پس از عقب نشینی آلمان ها و عثمانی ها از عراق، مهاجرین ایران نیز هر یک از گوشه ای فرارفتند. جمعی عازم اروپا و بعضی در اسلامبول، مقیم شدند.«باقرخان» به ایران بازگشت و خواست به تهران بیاید. اما چون راه در دست روس ها بود، در نزدیکی مرز در قصر شیرین با هجده نفر از مجاهدین و کسان خود در قلعه و خانه«شیخ وهاب» و«محمدامین کرد طالبانی» متوقف شد و منزل کرد. در شبی که«باقرخان» و همراهانش در خواب بودند، عده ای به آنان حمله کرده و اموال ایشان از قبیل اسب و استر و اسلحه را غارت کرده و جمیع ایشان را سربریده و اجساد را در گودالی ریختند.