«سعدالدوله» نخست از سران مشروطه بود و سپس به مخالفت با مشروطه برخاست
«میرزاجوادخان سعدالدوله» از رجال انقلاب مشروطیت محسوب می شود. در آن زمان«ابوالملّه» لقب داشت. در خلال سال های 1288-1287 هجری قمری که چند نفر برای تحصیل فن تلگراف به تفلیس فرستاده شدند، از آن جمله، جوانی بود به نام«میرزاجواد» که بعدها پس از فوت«قنبرعلیخان سعدالدوله» لقب او را گرفت. او بعدها علاوه بر ریاست تلگرافخانه، رییس «مدرسه مظفری»تبریز نیز شد. چون به«مخبرالدوله» نزدیک بود، پس از چندی، با دختر وی ازدواج کرد. اما«سعدالدوله» مرد متفرعن و تندخویی بود، به همین دلیل زنش، سر ناسازگاری گذاشت و از او طلاق گرفت.
«محمدعلیشاه» سه روز پس از کشته شدن«امین السلطان» نخست وزیر،به«میرزا نصرالله خان نایینی» تکلیف تشکیل کابینه نمود. اما وقتی قرار شد که«سعدالدوله» نیز وارد کابینه و وزیر خارجه شود،او از همکاری با«سعدالدوله» سرباز زد و حاضر به قبول نخست وزیری نشد و«میرزا احمدخان مشیرالسلطنه» در تاریخ 29 رجب 1325 هجری قمری نخست وزیر و مامور تشکیل کابینه گردید و«سعدالدوله» در کابینه او وزیر امور خارجه شد. در تاریخ 22 شعبان 1325 که شاهزادگان، اعیان و اشراف درباری در مجلس شورای ملی حضور یافته و سوگند پشتیبانی و وفاداری خود را نسبت به مشروطیت یاد نمودند و مجلس تقویت شد، چون از طرفی نمایندگان چندان نظر خوشی نسبت به«سعدالدوله» نداشتند و از طرف دیگر به محض این که«سعدالدوله» در هیات دولت«مشیرالسلطنه» وزیر امور خارجه شد، کارمندان دست از کار کشیدند و به اصطلاح، گرو کردند،«سعدالدوله» بنا براین جهات،پس از 25 روز وزارت و بلاتکلیفی، مستعفی یا معزول گردید و حتی«محمدعلیشاه» نیز به تبعید وی تن درداد و چون ملیون برضد او بودند، از ترس نتوانست در خانه خود بماند. به سفارت هلند رفت و در آنجا متحصن گردید.