کافه قنادی فرد در خیابان لاله زار که بسیار با سلیقه بود.
این کافه قنادی در خیابان لاله زار تقریباً نرسیده به خیابان با کوچه رفاهی در روبروی کوچه برلن قرار داشت، ورودی آن از یک پاساژ بسیار کوتاه می گذشت، در ضلع جنوبی این ورودی ویترین یک عکاسخانه جلب توجه می کرد و در ضلع شمالی آن ویترین خود قنادی قرار داشت. این کافه قنادی یکی از آراسته ترین ها در سبک و سیاق خود بود و به خاطر همین سبک و سیاق خاص، جایی برای جوانان اهل کتاب و بگو مگو کردن نبود، چون خارج از حال و هوای خاص خودش، قیمت ها هم برای دانشجوها بسیار سنگین بود.
طراحی خاص آن با سلیقه ای بسیار دقیق از آینه و گچ بری با ویترین های بسیار کلاسیک که درون آن پارچه کوبی شده بود و جایی برای قرار دادن جعبه شکلات ها و ظروف کادویی و گل های مصنوعی کنار آن قرار داشت، می توان گفت با یک هماهنگی بسیار خوب به شکل یک کافه قنای کلاسیک خودنمایی می کرد، محل نشیمن با صندلی در واقع به صورت مبل و میزهای کوتاه تر از حد معمول حالت خاصی به آن می بخشید. شیرینی ها و آجیل “فرد” بسیار معروف و واقعاً با کیفیت بود. شعبه ای هم در سرپل تجریش داشت که تقریباً در فصل تابستان رونق بیشتری داشت، به صورت رستوران هم بود و زمستان ها در روزهای جمعه نهار چلوکباب خوبی هم سرو می‌کردند.
در اواخر دهۀ چهل قنادی آرام آرام از رونق افتاد و به جای آن مکانی احداث شد که به صورت کلی “تریکوبافی” می کردند و می فروختند، چندان دلپذیر نیست که یک کافه قنادیِ نمونه، به یک تریکوبافی تبدیل شود.
برگرفته از کتاب آن روزگاران تهران، سیاه قلم های خسرو خورشیدی