«رضا حکمت» معروف به «سردار فاخر»، فرزند «حاج حسام الدین شیرازی»، متولد 1269 است. تحصیلات مقدماتی و متوسطه و آموختن زبان فرانسه را در شیراز انجام داد. بعد از استبداد صغیر به ایران آمد و تدریجاً سیاست پیشه شد و در حزب دموکرات فارس فعالیت نمود. برای آزادی و مشروطه تلاش بسیاری نمود و با متنفذین و مستبدین به مبارزه برخاست . چند بار تبعید شد، به هنگام انعقاد قرارداد 1919 توسط «وثوق الدوله»، وی از مخالفین جدی قرارداد در فارس بود. وقتی در سال 1325 «قوام السلطنه»، حزب دولتی دموکرات ایران را بنا نهاد و ظاهراً حزبی در مقابل حزب دموکرات آذربایجان به وجود آورد، «سردار فاخر» از ارکان و بنیان گذاران حزب بود و در تمام موارد از یاری و کمک عوام مضایقه نکرد. در سال 1325 به استانداری کرمان و بلوچستان منصوب شد. درسال 1326 به تهران آمد و مجدداً فعالیت حزبی خود را بیشتر از سابق ادامه داد. وقتی مجلس پانزدهم افتتاح و قوام گرفت،«ملک الشعرای بهار» به صلاحدید رئیس دولت، از ریاست به نفع «سردار فاخر» کناره گرفت و او در انتخاب رئیس موقت، از 112 نماینده حاضر در جلسه صاحب 71 رای گردید. در تمام دوره پانزدهم سردار فاخر در کرسی ریاست، استوار بود. در انتخابات دوره شانزدهم مجدداً از شیراز انتخاب و پس از تشکیل مجلس بلافاصله به ریاست برگزیده شد.