خطنامه منتشرنشده از«دکترمصدق» به«حاج آقا رضا زنجانی»(ره) از تبعید
خدمت ذی سعادت حضرت آیت الله«آقای حاج سید رضا زنجانی» ادام الله بقائه…
احمدآباد، اول فروردین ماه ۱۳۴۱
قربانت شوم، مرقومه شریفه عزّ وصول، ارزانی بخشید و موجب نهایت خوشوقتی و شعف گردید. شعف از این جهت که به وجود عالی علاقمندم و از صمیم قلب او را دوست دارم و به آن احترام می گذارم و احتیاج به دگرعلت نیست وعلل بسیاراست که یکی پاکدامنی و وطن پرستی است. با وضعیتی که داریم، برای ماعید نیست که بنده تبریکات خود راعرض کنم وغبطه(می خورم) از خداوند مسئلت دارم که جنابعالی را به آرزوی قلبی خود برساند و ایران، وطن عزیز ما هم بتواند خود را در جرگه دول آزاد و مستقل قراردهد و از این ننگ وعار درآید. بیش از این مصدع نمی شوم. در خاتمه ارادت خود را تجدید می نمایم.
«دکتر محمد مصدق»
از اسناد«آقای مهندس احمد فرید زنجانی»
خوانش: میرغوغا