- سینما پارک واقع در ضلع شمالی خیابان استانبول (جمهوری کنونی)
از جالب‌ترین سینماهای تهران با معماری بسیار زیبا بود. سالن بیضی شکل، که فضای زیرین آن تبدیل به سالن انتظار شده و در بالکن هم سالن انتظار دیگری وجود داشت، نکته جالب اینکه سینما در بن‌بستی اختصاصی قرار داشت، عرض آن کوچه نیز نسبتاً زیاد بود، نمای سینما در انتهای کوچه بود، باجه فروش بلیط در وسط بود، درب نسبتاً بزرگی در طرفین گیشه بود، درب سمت راست برای خروج تماشاگران، درب سمت چپ سینما برای ورود به سینما بود. در ضلع غربی این کوچه درمانگاهی نیز بود. درمانگاه بزرگی با حیاط بسیار زیبا که وابسته به مسجد هدایت بود، درب اصلی مسجد در خیابان اسلامبول باز می‌شد، ولی درب درمانگاه در همین کوچه قرار داشت، بیماران در این درمانگاه رایگان درمان می‌شدند.
در سالیان دهه بیست و سی در کنار این مسجد، صفحه فروشی معتبری به اسم «نوروفون» قرار داشت که صاحب آن فردی کلیمی به اسم آقای لازار بود. این نخستین صفحه فروشی در ایران بود و محلی برای عرضه صفحه‌های موسیقی کلاسیک و صفحات روز خارجی بود. مدیر این مغازه هنگام اذان ظهر اگر کسی قصد خرید صفحه داشت برای امتحان درستی صحفه اگرچه معمولا بلندگوی بیرونی مغازه نیز صدای موسیقی را پخش می‌کرد، این صدا را قطع و تنها صدای موزیک در داخل مغازه شنیده می‌شد، پس از اذان نیز معمولا صدای موسیقی کلاسیک و آرام به گوش می‌رسید، اکثراً هم این موسیقی‌ها از آثار باخ، موزارت و هِندل انتخاب می‌شد. در اواخر دهه سی لازار مغازه خود را به اسم «جهان رکورد» به خیابان نادری منتقل کرد. این محل جدید باز هم محل عرضه موسیقی‌های مدرن و کلاسیک برتر جهان بود و از کمپانی‌های معروف، بهترین صفحه‌ها را عرضه می‌کرد و سهم بسیار بزرگ در ارائه و شناخت موسیقی و آثار موسیقیدان‌های برجسته جهان در عرصه تجارت به عهده داشت.
ویترین عکس‌های سینما پارک در پیاده‌روی خیابان درست در مقابل کوچه سینما کنار جوی آب قرار داشت.