فروشگاه پیرایش در خیابان لاله زاد، افتتاح 1314
نخستین خاطره ام از لاله زار به حدود سال های 15-1314 بر می گردد.
برای خرید لباس عید که از ماه های بهمن و اسفند شروع می شد، به ساختمان باشکوهی در میانۀ خیابان رفتیم. سال ها بعد فهمیدم که نام این فروشگاه پیرایش است، ساختمانی با معماری زیبای ایرانی – غربی در هم آمیخته، بالکن زیبا با کاشی کاری قشنگ، در سر در این عمارت کلمۀ «پیرایش»، با کاشی نقش بسته بود. بالکن با نردۀ fer-forge تزیین یافته، در سقف بالکن، بالای درب ورودی فروشگاه، چراغ زیبایی آویخته شده بود و در نهایت سادگی، درگاه آن را در چوبی بسیار زیبایی تشکیل می داد. در سن سه یا چهار سالگی چیزی که مرا تحت تأثیر قرار داده بود، ویترین زیبای آن بود که در آن مدل بچه ای با کت و شلوار قرار داشت، تا آن حد شیفتۀ آن شدم که والدینم تصمیم به خرید آن برای من گرفتند، در داخل فروشگاه مجذوب عظمت و زیبایی درونی آن شدم، این تأثیر به حدی بود که سال های بعد تا زمان تعطیلی این فروشگاه، بارها به آن سرکشی کردم. این تصویر بیشتر خیالات کودکانه من از این فروشگاه است.
ورود به لاله زاد برای من با عظمت فروشگاه «پیرایش» در سال های کودکی آغاز می شود.
در سال های دهۀ شصت میلادی وقتی لافایت پاریس را دیدم فوراً احساس کردم که سقف فروشگاه پیرایش از این محل الگوگیری شده است.
برگرفته از کتاب آن روگاران تهران، سیاه قلم های خسرو خورشیدی