نامه ایی مهرآمیز از «مظفرالدین شاه قاجار» در دوره ولایتعهدی، خطاب به مرحوم سرتیپ «حسین پاشاخان مظفرالسلطنه»
هو ؛ (ازولیعهد:مظفرالدین میرزا)
به «مظفرالسلطنه» (حسین پاشاخان) ، مدتی بود از سلامت حالات شما اطلاعی نداشتیم ،
اکنون که مشروحه (عریضه) آن چاکر به جناب جلالتمآب «صدیق الدوله» رسیده از حسن ارادت و چاکری شما به عرض رسانیدند، اولا : از صحت احوال شما خاطر مرحمت ذخایر را کمال مسرت و ابتهاج روی داد، ثانیا: مراتب عقیدت و خلوص چاکری شما را چنان که شایست و بایست می دانم؛ و کمال مرحمت و عطوفت را درباره آنچه که داریم ، هر وقت مقدور باشد شرف التزام خدمت را درک نمائیم و مورد عنایت و توجهات خاصه خواهید داشت ؛ هرگاه محض امور ولایتی و شخصی گرفتاری داشته باشید به هیچ وجه تفاوتی در مرحمت و عنایت من درباره ی شما نخواهد داشت،چه غیاب و چه ملازمت رکاب ، خدمت شما را در حکم ، واحد می دانیم ، چون چاپار عزیمت داشته محض بروز و ظهور عواطف مکنونه خودمان این مختصر ملفوفه را مرقوم داشتیم ، در تعطیل و تعویقِ شرف اندوزی (تاخیردرعرض چاکری) همواره شرح حالات و مقاصد را به عرض برسانید.
۵شهر ذی الحجه الحرام ۱۳۰۱
صح (امضاءوتوشیح فرستنده)
***
سرتیپ حسین پاشا خان مظفرالسلطنه اول
در میان خان های زنجان ، خاندان مظفری بیش از دیگر خان های منطقه نفوذ داشتند و دلیل آن این بود که از سوی مادر با قجرها نسبت خویشاوند سببی بودند و در آن منطقه هیچ یک از خان های صاحب نفوذ با قاجاریه خویشاوندی نداشتند. «پاشاخان مظفرالسلطنه» ، نواده ی دختری «عبدالله میرزا قاجار» پسر یازدهم «فتحعلی شاه قاجار» است.
(برگرفته از آرشیو میرغوغا)