نامه محبت آمیز «ناصرالدین شاه» در جواب عریضه«سرتیپ میرزا ابراهیم خان مظفرالدوله»
«میرزا ابراهیم خان مظفرالدوله»، داماد«عبدالله میرزا قاجار» پسر یازدهم «فتحعلیشاه»است. «میرزا ابراهیم خان» پدر«آقاخان مظفرالدوله سرتیپ»،«حسین پاشاخان مظفرالسلطنه» و«علی قلی خان مظفرالدوله سوم» است.
خاندان«مظفری» به استناد نوشته سیاحان آن روزگار، مالک نیمی از روستاهای زنجان و حومه آن بودند.
السلطان ابن السلطان،«ناصرالدین شاه قاجار»(سجع مهربزرگ ناصری درمکاتبات ومراسلات رسمی) صحیح است(خط شاه)
مقرب الخاقان، چاکرِ ارادت نشانِ دولت ابد بنیان؛«محمدابراهیم خان مظفرالدوله سرتیپ اول»(که) به مراحم خاطراقدس همایون شاهنشاهی مباهی بوده، بداند: که عریضه ارادت فریضه آن مقرب الخاقان، مورخه بیست وهشتم شهرجمادی الثانیه، دراوائل شعبان ازعرض پیشگاه حضورِمرحمت دستورِهمایون گذشت و ازفقرات مسطوره اش که مفرط بر فرط خدمات و زحمات آن مقرب الخاقان و سائر مامورین آن سامان بود. خاطر مرحمت ذخایر مبارک را به استحضار و رضایتمندی کامل، روی داد. حسن ارادت و فرط دولتخواهی آن مقرب الخاقان، پیوسته مقتضی است که در خدمات مهمه و امورات کلیه به طورصدق و راستی و درستی حرکت کرده، خاطرهمایون را از قاعده خدمتگذاری و دولت پرستی خود، راضی و مسرور دارد و نوکرجمیعی خود را، به مراحم علیّه دولت، مستظهر و امیدوارسازد. همانطور که حقِ هیچ عبادت در بارگاه کبریائی خداوندی، بی اجرنیست؛ حقِ هیچ خدمت نیز در پیشگاه حضورشهریاری، مهمل و متروک نخواهد ماند و به هرخادمی علی قدر مرتبه، مرحمت ملوکانه شامل خواهد شد؛ چون چاپار در شُرف عودت بود، برای مزید افتخارآن مقرب الخاقان، این همایون فرمان مبارک(شاید ضمیمه نامه، فرمانی هم در رقعه جداگانه اعطا شده)، شرف اِصدار یافته، امر و مقرر می فرمائیم که پیوسته مجاری امور را در جزوعریضه جات صادقانه، معروض داشته، نوکر(ان)آنجا را به مراحم ملوکانه امیدوار دارد و درعهده شناسند. شهرشعبان ۱۲۸۳