هیات حکومت موقتی مهاجرین
در نیمه های آبان ماه 1294 شمسی به دنبال حرکت قوای قزاق روس به سمت تهران«احمدشاه» تصمیم به ترک تهران و تغییر پایتخت گرفت و نیت خود را به کاخ نشینان لندن و پطروگراد، تلگرافی اطلاع داد. در آن موقع، رجال ایران به دو دسته تقسیم می شدند: عده ای با تغییر پایتخت، موافق بودند و عده ای مخالف و پافشاری می کردند که شاه، تهران را ترک نکند.
قبل از حرکت شاه از تهران عده زیادی از رجال و روحانیون و نمایندگان مجلس به سمت قم حرکت کردند،«مدرس»جزو رهبران مهاجرین بود. چندی در قم و کاشان و اصفهان توقف نمودند، ولی چون قوای روس در تعقیب آنان بود، به سمت کرمانشاه حرکت کردند. وزیران مختار روس و انگلیس«احمدشاه» را از تغییر پایتخت، منصرف ساختند و به دستور«احمدشاه» مهاجرین تلگرافی به تهران، احضار شدند. اما هیچ کدام، دعوت شاه را نپذیرفتند و در صدد دفاع از حیثیت کشور برآمدند. کمیسیون های متعددی برای جمع آوری اعانه و خرید اسلحه تشکیل شد تا سرانجام«رضاقلی خان نظام السلطنه» حکمران بروجرد و لرستان و خوزستان با یک عده قوا وارد صحنه کرمانشاه شد. وی ریاست کل قوای ایران را بر عهده گرفت و وزیرانی برای خود تعیین نمود که عبارت بودند از:«سیدحسن مدرس»وزیر عدلیه و اوقاف، «رضاقلی سالارنظام»وزیر امور خارجه،«میرزا حسین خان ادیب السلطنه»وزیر داخله،«میرزا قاسم خان صوراسرافیل»وزیر پست و تلگراف،«محمدعلی خان کلوپ»وزیر مالیه و«حاج عزالممالک» وزیر فوائد عامه.