«حاجی الهیارخان آصف الدوله قاجار دولو تاجبخش»
«اللهیارخان قاجار دَوَلّو» ملقب به«آصف‌الدوله»صدر اعظم ایران در دوران پادشاهی«فتحعلیشاه قاجار»طی سال‌های 1240 تا 1243 هجری قمری و همچنین داماد«فتحعلیشاه» و دایی«محمدشاه»بود. از مهم‌ترین وقایع در روابط خارجی ایران در زمان صدارت او می توان به وقوع جنگ‌های دوم ایران و روسیه،انعقاد عهدنامه نگین ترکمانچای و جدایی بخش‌هایی از سرزمین ایران در پی انعقاد این عهدنامه اشاره کرد.
«فریدون آدمیت» چنین نوشته است که «آصف الدوله» در حکومت خود، ستمگر و طماع بود و در میان مردم بدنام. در جهت سیاسی به انگلستان ارادت می‌ورزید و از کارگزاران آنان به شمار می‌رفت.