باغ رستوران کافه نادری
زیبایی کافه نادری در باغ آن بود، حیاطی بزرگ و باصفا که تا سال 1357 نیز دایر بود، اما از آن زمان به بعد این فضا دیگر مورد استفاده قرار نگرفت. با چند پله از کافه زمستانی پا به درون حیاط می نهادی، حیاطی با حوضی بزرگ که چند مجسمه، گل های شمعدانی و اطلسی در اطراف آن فضایی دلپذیر ساخته بود. آشپزخانه آنجا سال ها توسط شخصی به اسم رحمان اداره می شد و به قدری این آشپز شهرت داشت که در آگهی روزنامه های عصر نیز به آن اشاره می شد. بیفتک آنجا معروف خاص و عام بود. تابلوی نئونی نیز در کنار حوض قرار داشت که آگهی اودکلن معروف راول روی آن بود، ارکستری نیز از ساعت آغاز شب به اجرای موسیقی زیبای کلاسیک و آهنگ های روز می پرداخت، از غروب کم کم مشتریان می آمدند و تا حدود نیمه شب ارکستر به کار خود ادامه می داد از نیمه شب رستوران تعطیل می شد و مشتریان کم کم از درب کوچکی که به کوچۀ ضلع شرقی باغ باز می شد بیرون می رفتند. درب اصلی از ساعت 11 شب بسته می شد. در دو سوی این حیاط دو کوچه بود و باید اشاره کرد این باغ رستوران در آن سالها با مدیریت خوب خود، از رستوران باغهای بسیار ارزنده تهران بود.
البته از مجموع هتل و کافه نادری فقط هتل آن باقی است.
برگرفته از کتاب آن روگاران تهران، سیاه قلم های خسرو خورشیدی