تئاتر آناهیتا در انتهای یوسف آباد، نزدیک میدان کلانتری که بعداً سینما شد (افتتاح در زمستان اسفند 1336)
اواخر اسفند ماه سال 1336 اگر اشتباه نکنیم، بازماندگان و همراهان هنرمند قدیمی عبدالحسین نوشین با همراهی خانم مهین اسکویی و آقای اسکویی و دیگر بازیگران، تئاتر آناهیتا را راه اندازی کردند. به جرأت می گویم که در ناحیۀ یوسف آباد آن دوران، غیر از یکی دو تا ساختمان تا خیابان ولی عصر جنبنده ای هم دیده نمی شد. وقتی در برابر این تئاتر می ایستادی چراغ های تهران از دوز سوسو می زد. کسانی با ماشین های شخصی به تماشا می آمدند که البته تعدادشان اندک بود، اما در پایان نمایش همواره اتوبوسی برابر تئاتر آماده بود که تماشاگران را تا خیابان ولی عصر و شاید نقاط دیگر برساند. این تئاتر با نمایش اتللو اثر شکسپیر افتتاح شد. بازگیران آن مهین اسکویی در نقش اُفلیا، مصطفی اسکویی در نقش باکو، پرویز بهرام و بالاسانیان در نقش اتللو بودند، بازیگر نقش دزدمونا را به یاد ندارم. کوشش قابل ستایش بود، در آن سالن من تئاترهای خانه عروسک، روباه ها، اتوبوسی به نام هوس و طبقۀ ششم را دیدم. همۀ این نمایش ها با تلاش چشمگیر خانم مهین اسکویی اجرا می شد، نمایش طبقه ششم و اتوبوسی به نام هوس را که اجراهای بسیار سختی هم داشتند بیشتر پسندیدم البته ذکر این نکته در خور یادآوری است که زنده یاد خانم مهین اسکویی هنرمند یگانه ای برای تئاتر ایران بود و زحمات قابل توجهی برای تئاتر متحمل شدند، که در زمینۀ امور نمایش و بازیگری با مصطفی اسکویی در سال های آخر همکاری داشتند در اینجا باید به زنده یاد مهدی فتحی اشاره ای نمایم که در نمایش بینوایان در نقش ژان والژان بسیار درخشید، یادشان گرامی باد.
برگرفته از کتاب آن روگاران تهران، سیاه قلم های خسرو خورشیدی