«حسن مشیرالدوله پیرنیا»
«حسن پیرنیا» متولد سال 1251 شمسی و فرزند«میرزانصرالله مشیرالدوله» بود که تحصیلات معمول زمان را به اتفاق برادرش«حسین»(موتمن الملک) تحت نظارت پدر انجام داد و برای ادامه تحصیل عازم روسیه شد. در سال 1317 هجری قمری که پدرش به وزارت امور خارجه رسید، او را به تهران احضار و با لقب«مشیرالملک» به ریاست دفتر وزارت امور خارجه و منشی مخصوص خود تعیین نمود. در سفر نخست«مظفرالدین شاه» به اروپا مترجم زبان روسی شاه بود و در این ماموریت توانست لیاقت خود را ثابت کند.
پس از صدور فرمان مشروطیت از کار کنار رفت و بعد از قتل«اتابک» به زمامداری رسید و برای نخستین بار به عضویت کابینه دعوت شد.«مشیرالدوله» پس از فتح تهران و تشکیل دولت جدید به ریاست«سپهدار تنکابنی»در کابینه دوم و سوم، وزیر عدلیه بود. چهار بار نخست وزیر شد و در ادوار دوم تا ششم نماینده مردم تهران در مجلس شورای ملی بود. تالیفات ارزنده ای نیز از خود به جای گذاشته که مشهورترین آنها«تاریخ ایران باستان» است. از دیگر خدمات او تاسیس مدرسه نظام بود.