” خدمت جناب مستطاب اجل اکرم معظم محترم آقای دکتر «مسعود الحکما» دام اقباله العالی
راجع به مذاکرات امروزه صبح جناب مستطاب اشرف افخم آقای رئیس قشون دولت فخیمه مقیم زنجان قبول فرموده اند که بنای متنازعه را از قبرستان بردارند اما جناب «معزی الیه» ممنون خواهند شد هرگاه دو نفر از آن اهالی شهر که در این باب شکایت نموده بودند به طور نماینده ی شکایت کنندگان آمده یک جای مناسب دیگر که از برای اغراض دولت فخیمه در نزدیکی کاروانسرایی واقع شده باشد فی الفور نشان بدهند. – دوستدار خواهش می نماید به هر طور ممکن باشد همچه جا را تا امروز شام تعیین و فیصله نموده نشان بدهند. غیر از این زحمتی ندارد در خاتمه احترامات فائقه ی مرا بپذیرید.
امضاء انگلیسی جناب کاپیتان (هچیبن) صاحب رییس اداره سیاسی زنجان
در دوران قاجار داشتن لقب برای افراد سرشناس از واجبات زندگی محسوب می شد و اعطای القاب معمولاً از سوی پادشاه انجام می گردید. برخی از القاب نیز به وسیله ی حکام و شاهزادگان صادر می گردید و این القاب گاهی پس از مرگ صاحب لقب، به فرزند ارشد افراد متوفّا منتقل می شد. گیرنده ی القاب معمولاً پیش کشی قابلا توجهی به حضور شاه یا شاهزادگان تقدیم می کردند.
در سال های پایانی دهه ی 1310 در شهر زنجان، چند پزشک وجود داشت که مرحوم «مسعودالحکما» از مشهورترین آنها بود. من برای آخرین بار آن مرحوم را در سال 1318 هنگامی که برای معالجه ی مرحوم مقفور «حاج میرزا مهدی مجتهد زنجانی» به خانه ی ایشان آمده بود ، دیدم. در آن زمان به این گونه اطباء ، پزشک مجاز می گفتند.