نمای تئاتر کشور در کوچه برلن
در سال های دهه های بیست و سی شمسی و اوایل دهۀ چهل مردم تهران هر از چندگاه برای خرید و گردش به خیابان های مرکزی تهران سر می زدند، برای دیدن فیلم یا تماشای تئاتر هفته ای یک بار گذرشان به خیابان های لاله زار، استانبول و نادری می افتاد. در اوایل سال های دهه بیست من این اقبال را داشتم که در گردش های فامیلی و عصرگاهی افراد فامیل، با آنها همراه باشم که این وضعیت حداقل هر هفته یک بار پیش می آمد. در آن روزگار از تفریحات سالم مردم پایتخت، رفتن به سینما و تئاتر بود و به همین جهت هر از گاهی تئاتری افتتاح می شد، از آن جمله تئاتر کشور بود که محل آن در ابتدای کوچه برلن در نبش کوچه ای بود که انتهای آن با چند پله به یکی از پاساژهای معروف خیابان استانبول راه پیدا می کرد. این کوچه پیش از آنکه به پاساژ تبدیل شود محل آپارتمان های بسیار خوب آن دوران بود و چند پزشک از جمله دکتر شرقی متخصص مشهور پوست در آنجا مطب داشتند، پدر دکتر شرقی صاحب یکی از قدیمی ترین داروخانه های کشور در سال های پیش از دهه بیست به اسم داروخانه شرقی در خیابان امیرکبیر بود که مدیریت آن را نیز بر عهده داشت، عده ای از ارامنه نیز در این آپارتمان ها سکنی داشتند از جمله دختردایی خود من که در آپارتمانی مقابل آپارتمان دکتر شرقی سکونت داشت. هم او روزی به ما خبر داد که در حیاط بزرگی که بالکن آپارتمان او نیز به آن مشرف بود یک تئاتر تابستانی راه اندازی می شود، این تئاتر به اسم تئاتر کشور افتتاح شد و به دعوت دختردایی به صرف شام در بالکن خانه اش برای دیدن افتتاحیه تئاتر رفتیم، بالکن منزل دختردایی، درست مشرف به صحنۀ نمایش بود. افتتاحیه نمایش سه تفنگدار اثر الکساندر دوما بود و چون این فیلم را رد همان سال ها در سالن تابستانی سینمای ری دیده بودم، نمایش آن برای من تبدیل به یکی از بهترین خاطرات زندگیم شد، با وجود سن کم، لباس های زیبای بازیگران، صحنه پردازی جذاب به همراه نور فراون صحنه برای من جلوه بی سابقه ای داشت.
برگرفته از کتاب آن روگاران تهران، سیاه قلم های خسرو خورشیدی