«ابراهیم قوام»
«ابراهیم قوام»پسر«حبیب الله خان قوام الملک»بود. خاندان او سالیان سال، حاکم فارس بودند و می توان گفت که حکومت مستقلی را در جنوب ایران پایه گذاری کرده بودند. وقتی«ابراهیم» بیس ساله بود، پدرش کشته شد و لقب«قوام الملک» به او رسید.
«ابراهیم قوام»پس از به سلطنت رسیدن«رضاخان»، به نمایندگی شیراز به مجلس ششم شورای ملی رفت و این کرسی را تا سه دوره بعد نیز حفظ کرد. پس از مدتی«رضاخان» خاندان«قوام» را مجبور کرد به تهران کوچ کنند. اما«قوام»از اواسط دوره هشتم در آبان ۱۳۱۰ دیگر در مجلس حضور نیافت. در دوره نهم، به نمایندگی از بلوچستان به مجلس رفت و در همین دوره بود که«رضاخان» به او سوءظن پیدا کرد و سرانجام در نوزدهم آذر ۱۳۱۲«محمود جم»وزیر داخله مصوبه سلب مصونیت«قوام» را از مجلس گرفت و او را به زندان انداختند. مهم‌ترین دلیل دشمنی«رضاخان» با«ابراهیم قوام» رابطه بسیار نزدیک او با انگلیسی ها و عمل خودمختار بدون توجه به حکومت مرکزی بود.