تولیت کتابی نفیس با نوشته وقفنامه فاخر حاوی توصیفات ازمقام علمی و خانوادگی مرحوم «میرزا ابوالقاسم مجتهد» در اوان فراغت از تحصیل به سنّ حدود سی سالگیش و بازگشت به زنجان جهت اقامت و تبلیغ
معرفی یک کتاب خطی:
این کتاب خطی که در تاریخ 1254 هجری قمری (189 سال پیش) به کوشش و سرمایه شخصی به نام «حاج محمد باقر قندهاری» کتابت شده است، در شمار کتاب‌های وقفی خاندان میرزایی است که وقف کننده این کتاب آن را در اختیار «حاج سید ابوالقاسم مجتهد زنجانی» گذاشته است.
مقدمه این کتاب، ناظر بر آن است که پس از فروپاشی خاندان میرزایی در حمله افغان و سقوط سلسله صفوی، بار دیگر مرجعیت زنجان و حومه در اوایل دوره قاجار به این خاندان بازگشته است.
تألیفات «حاج سید ابوالقاسم مجتهد زنجانی» و پسرانش «حاجی میرزا ابوالمکارم» ، «حاجی میرزا ابوطالب» و «حاجی میرزا ابوعبدالله» ، در مجموع بیش از 200 کتاب بوده که پس از درگذشت «حاج سید ابوالقاسم» ، کلیه روستاها، کتاب‌ها و سایر موقوفات در اختیار «حاجی میرزا ابوالمکارم» بوده است و سپس در اختیار «حاجی میرزا مهدی مجتهد زنجانی» قرار گرفته است.
از کتابخانه «حاجی میرزا ابوطالب مجتهد زنجانی» مقیم تهران، در کتاب‌های تاریخی به نام بزرگترین کتابخانه ایران یاد می‌شود که ظاهراً بسیاری از این کتاب‌ها به آستانه قدس رضوی و قم اهدا شده است و تعداد زیادی نیز در دست دلال‌های کتاب‌های خطی می‌باشد.
توضیح آنکه این کتاب خطی مجموعه دعاهای مختلف است و تعداد صفحات آن بالغ بر 700 صفحه می باشد.
خاتمه این وقفنامه هم سجع مهرِ گِرد و قدیم جناب «میرزا ابوالقاسم زنجانی» که به زمان جوانی ایشان مربوط است با نقش: «ابوالقاسم ابن کاظم الموسوی» مهرشده است
