شهر فرنگی و دوره گردها در سالهای پس از 1317
در بیشتر محله های تهران به ویژه در سال های بین 1310 تا 1320 شهر فرنگی رواج داشت، دستگاه نمایش شهر فرنگی ها نیز درجه بندی یک و دو همانند سینما داشت، نمایش عکس ها در درجۀ یک مدت زمان بیشتری از درجه دو و یا سه داشت، در شهر فرنگی ها رزان تر از نور خورشید برای نمایش استفاده می شد، ولی در درجۀ یک از چراغ قوه استفاده می کردند. بچه ها در کوچه پس کوچه های شهر همواره مشتریان پر و پا قرص شهر فرنگی ها بودند. از دیگر تفریحات بچه ها در محلات بستنی فروش های دوره گرد و یا بساطی های اسباب بازی فروش بودند.
دوره گردهایی هم بودند که در محله های تهران با صدای بلند فریاد می زدند؛ گیوۀ کهنه بیار نقلت بدم، نقل بیابانت بدم و البته منظور از آن نقل چیزی جز ذرت بو داده نبود.
برگرفته از کتاب آن روزگاران تهران، سیاه قلم های خسرو خورشیدی