یخ فروش

یخ فروشی، در زمانهای گذشته شغل مهمی به شمار می آمد، چرا که نجات بخش مردم در تابستانهای داغ بود

تعداد زیادی از بیابان‌های تهران آن روزگار را  یخچال های طبیعی تشکیل می دادند، مانند یخچال باقرآباد در انتهای خیابان شهباز و یخچال خیابان نایب‌السلطنه. این یخچال‌ها باید تابستان تهران را تامین می‌کردند. یخچال، محوطه بسیار وسیعی بود که دیوارهای بلندی به ارتفاع 8 متر داشت. هر یخچال‌ دار، چند نفر را می‌گماشت تا هر روز ، لایه یخ را بشکنند و تکه‌های یخ را به داخل مخزنی بریزند که «پاچال» نام داشت. یخ فروش‌ها از یخچال، یخ می‌خریدند، هر 3 کیلو یخ را  یک‌شاهی می‌خریدند، بار الاغ می‌کردند و در کوی و برزن به مردم می‌فروختند؛ ده شاهی، یک قران. از این یک شاهی یخ، حداکثر استفاده به عمل می‌آمد، یعنی آن را چند تکه می‌کردند و لای گونی و حوله می‌پیچیدند که دیرتر آب شود.