نامه یکی از درباریان صاحب منصب به مرحوم حاجی میرزا ابوالمکارم زنجانی و در حاشیه آن هم احتمالاً مکتوب وزیر، همان میرزا مهدی غفاری کاشی، بعد از حکمرانی خمسه و منصوب شدن به حکومت خوزستان
هو عرض میشود
امید صادق و رجاء واثق آنکه پیوسته ذات با برکات جناب عالی بر حسب دعای مخلصان از حوادث ایّام رسته باشد ؛ چون بر خود واجب و متحتّم داشته ام که در هر نقطه از ارض باشم ، هیچ یک ازآقایان را فراموش نکنم و همه اوقات از حالات خود مستحضر سازم ، بدین مختصر زحمت می دهم که روز پنجشنبه (احتمالا حکمران قبلی زنجان) صبح به سلامت بحمداله وارد شده ، درخدمت مستطاب اجل اکرم امین السلطان وزیر مالیّه و دربار اعظم مدّظله، حضور آفتاب ظهور اقدس همایونی روحنافداه حاصل نموده ، مورد مراحم بیکرانه و مکارم ملوکانه گردید، زاید الوصف، عنایت و عاطفت فرمودند ، به حکومت خوزستان منصوب نمودند که انشااله تعالی، شش هفت روز دیگرعزیمت به آن سمت خواهد نمود ، البته همه اوقات به زیارت رقیمات ، قرین امتنانم خواهید فرمود . ایّام افاضت مستدام باد .
نامه حاکم منصوب به خوزستان : هو عرض میشود بنا بود در ..؟ (رقیمجات) مخلص ، رسمی و خالی از مطلب باشد، ولی در این دو سه روز، ساعتی فرصت نداشته ام و چنانچه ندانید که به همین مکتوب قناعت خواهد شد؛ اجمالاَ عرض میکنم که مشیّت خداوندی به امر بزرگی در ایران تعلق یافته بود و به این سهولت واقع شد و جمعی کثیر به نوا رسیدند و از هیچ اسبابی هم شدّ قضا نشد ؛
مخلص هم محض استخلاص از حکومت خمسه ، تمکین به این امر خطیرکرده ، متوکّلاَ علی الله میروم ، انشااله عمّاَ قریب امیر و وزیر جدید وارد میشوند، و به شرایط مردم داری و (آنچه) رضای خالق وخلق است ، اقدام خواهند داشت. خواهشمندم که ایام توقف در دارالخلافه ، فراموشم نفرمایند و بعد از آنهم اگر تفقد شود ، فضل است و احسان.