«محمدولیخان تنکابنی»

«محمدولیخان» دارای القاب:«امیر اکرم»، «سردار اکرم»، «نصرالسلطنه»، «سپهدار اعظم» و «سپهسالار اعظم» متولد سال 1264 هجری قمری پسر«حبیب الله خان ساعد الدوله سردار»و نواده«ولیخان سرتیپ تنکابنی»و از فرماندهان سپاه«محمدشاه قاجار» در ایام محاصره شهر هرات بود. او یکی از دو فاتح مشهور تهران در آخر استبداد صغیر محسوب می شود و فاتح دیگر«حاج علیقلی خان سردار اسعد بختیاری» است.

پس از فتح تهران و خلع«محمدعلیشاه» از سلطنت،«سپهدار اعظم»، اول شخص ایران شد.«محمدولیخان»در هشتم محرم سال 1345 هجری قمری در سن 81 سالگی خود را کشت. به این طریق که طپانچه را به پیشانی خود گذاشت و گلوله آن را در کرد. از قراری که گفته شد، علت خودکشی او فشار وزارت دارایی برای وصول بقایای مالیات چندین ساله و مبالغ زیاد بدهی او به بانک سابق استقراضی روس و مضیقه مالی بود.