مردم در داخل ماشین دودی با تعجب به مناظر بیرون نگاه می کردند و از سواری لذت می بردند
صندلی های ماشین دودی همه نیمکت چوبی بود که دو به دو مقابل هم قرار داشت و راهرویی از وسطشان می گذشت و تشکیل کوپه ای می داد. در قسمت جلو و عقب، دسته ترمزی برای هر اتاق تعبیه شده و رنگ داخل اتاق ها قهوه ای و بیرون آنها سبز بود. در هرکدام از واگن ها مانند واگن اسبی چراغ هایی نصب شده بود که یک روی آنها به طرف کوپه زنان و روی دیگرش به سوی اتاق مردان قرار داشت.