سینما تمدناین سینما سمبل رشد فرهنگی در محلهای بود که بیشترین نیاز را به چنین مرکزی داشت، در مورد این سینما بسیار دور از انصاف داوری شده است، چون شایع بود که در این سینما سیراب و شیردان عرضه میشده و به جای صندلی در ردیف جلوی آن پیت حلبی مینهادهاند. اینها شایعاتی بیش نیست، این سینما در محلهای ساخته شد که چندان هم بیتناسب نبود، چون در خیابانهای مولوی و سیروس و ری و اطراف بازار تجار سرشناس و شخصیتهای لشکری و کشوری سکونت داشتند، ضمن اینکه در دوران پهلوی اول کسی جرأت عربده کشی در سینما و یا سیراب و شیردان عرضه کردن نداشت، در درجه بندی سینماها نیز این سینما، سینمای درجه دوم خوبی بود، سینما تمدن در کنار بازار امینالسلطان قرار داشت که بازار عرضه سبزی و ترهبار در تهران بود.
آیا نمیشد برای این سینما بهای بیشتری قائل میشدند و با بازسازی و مدرن کردن به حفظ آن میپرداختند. با تأسف این سینما حالا به بازارچه تبدیل شده و اثری از آن بنا نیست، در سال 1318 خانواده من با خبر شدند که آخرین شب نمایش فیلم باغالله با شرکت شارل بوایه و مارلن دیتریش در این سینماست و امکان تکرار نمایش آن نیز وجود ندارد. این فیلم در تهران آن زمان شهرت بسیار یافته و اسم آن بر سر زبانها بود. به اتفاق مادر و خواهرانم راهی سینما شدیم، سینما در طبقه دوم بود. از دم گیشه با احترام با ما رفتار شد. حتی هراس راه دادن من هم نبود چون صاحب سینما از آشنایان بود، در لژ سینما که بسیار مرتب و زیبا بود جای گرفتیم. همه چیز از نور و دستگاه نمایش در حد مطلوب بود.