سینما البرز

• محل گیشه و سالن انتظار سینما البرز که بسیار زیبا و بی نظیر بود

از سینماهای درجه اول تهران در سالیان پس از 1310 تا اوخر دهه سی بود، از سال 1318 پس از گشایش سینما ایران نام اولیه آن تغییر و به البرز تبدیل شد. با وجودی که پس از آن چند سالن سینمای زیبا در تهران ساخته شد، اما به خاطر چند ویژگی تا پایان دهه سی این سینما هنوز نمونه و زیبا بود. نخست ورودی آن، که از راهرویی بسیار زیبا شکل گرفته و در دو سوی آن چند ویترین قرار داشت که عکس‌هایی از برنامه‌های آتی سینما را معرفی می‌کرد، البته ورودی اولی که در این راهرو قرار داشت ویژه عکس‌های فیلم روی پرده بود. پس از گذر از این راهرو به درب چوبی بسیار زیبایی که دو شیشه بزرگ داشت و پس از آن به محل خرید بلیط که خود یک فضای بسیار بزرگ و زیبا بود می‌رسید، در آنجا دو گیشه زیبای چوبی در میانه محیط قرار داشت، دو گیشه خوش ساخت که فروشنده بلیط نیز کاملا قابل رؤیت بود. دیگر از ویژگی‌های این سینما سالن تابستانی آن بود، سالن زمستانی آن چیز ویژه‎ای نداشت. تنها بخش لژ بود که با دیوار کوتاهی از هم جدا می‌شد.
بخاری‌های این سینما نیز با ذغال سنگ کار می‌کرد و در دیوارهای سالن و راهروی ورودی نصب شده بودند که هر دو سو را گرم می‌کردند. در پایان هر سانس، مسئول بخاری با ظرفی پر از ذغال سنگ وارد سالن می‌شد و بخاری‌ها را سیخ زده و ذغال سنگ تازه می‌ریخت که پس از آن گرمای مطبوع و ملایمی فضای سالن را در بر می‌گرفت. این بخاری‌ها، در دو طرف سالن در چند نقطه تا نزدیکی پرده نمایش جاسازی شده بودند. این نوع سیستم گرمایی در بیشترین سینماهای آن زمان متداول بود.