مسجد آقا شیخ عبدالنبی

مسجد آقا شیخ عبدالنبی در خیابان سیروس

مسجدی در خیابان سیروس بود، از مسجد سپهسالار (مطهری) و مسجد شاه (امام) بسیار گفته و نوشته اند، اما این مسجد در آن روزگار که سکوت خیابان های شهر حس کردنی بود، فضایی بس روحانی ایجاد می کرد، معماری خاصی داشت، به گونه ای که در تابستان ها نماز عصر و شب در پشت بام مسجد اقامه می شد و از زیبایی های دیگر آن سایه اندازی درختان بزرگ نارون بود که در آن زمان در سراسر خیابان سیروس دیده می شد. شباهنگام بر پشت بام های این مسجد تنها نارون ها و برگ های سبز آنها دیده می شد که انگاری گلدان های بزرگی با زیبایی خاص خود گرداگرد این فضا را در برگرفته است، منارۀ مسجد، چوبی بود و شیروانی کوچک و زیبایی داشت، آن دوران در خیابان سیروس (مصطفی خمینی فعلی) و در اطراف میدان بهارستان، شاهکاری از شیروانی سازی در ساختمان ها وجود داشت که بعداً از میان رفت و نمونه های آن را هنوز می توان در حوالی خیابان مولوی و خیابان سیروس در جای جای آن محدوده دید، هنوز هم چند تایی از آنها در ابتدای خیابان سیروس پس از مجلس شورا به طرف میدان سرچشمه وجود دارد. شیروانی‌ایی که در واقع می توان آن را نمونۀ یک اثر ایرانی زیبا که در کمتر جایی دیده می شود، حفظ کرد.

برگرفته از کتاب آن روگاران تهران، سیاه قلم های خسرو خورشیدی