مهدی‌خالدی در سال ۱۲۹۸ خورشیدی در تهران به دنیا آمد. پدربزرگ مادریش نوازنده نی در دربار ناصرالدین شاه بود و شاید همین امر موجب شد که به موسیقی، علاقمند شود و به شاگردی ابوالحسن صبا برسد. خالدی طی یک سال‌ونیم ویلن و موسیقی ایرانی را نزد صبا فرا گرفت. او علاقه زیادی به آهنگ‌های فولکلور و محلی داشت و از آن‌ها به عنوان منبع الهام بسیاری از آهنگ‌هایش از جمله رعناجان و آی‌بانو استفاده کرد.
سیّداسماعیل‌نوّاب‌صفا در اسفند ۱۳۰۳ در کرمانشاه متولد شد. خاندان پدری او از جملهٔ نواب‌های اصفهان بودند و دایی پدرش”میرزا عبدالوهاب خان معتمدالدوله”ملقب به”نشاط اصفهانی” در زمره شاعران دورهٔ قاجار به‌شمار می‌آمد. او تحصیلات ابتدائی خود را در کرمانشاه گذراند و سپس به گرگان و بعد تهران رفت. نخستین شعرش در سال ۱۳۲۳ در بیست سالگی در روزنامه توفیق به چاپ رسید. پس از چندی، نگارش ستون مخصوصی با امضاء مستعار”مرشد صفا” را آغاز کرد. آشنائی نوّاب صفا با مهدی خالدی در منزل مجید وفادار صورت گرفت و حدود ۱۶ ترانه از همکاری این دو بجا مانده که از برخی از این ترانه‌ها عبارتند از: آمد نو بهار، بگریم (در سوگ صبا)، آهنگی در نوا، آئین وفا.
در این عکس، نواب‌صفا در کنار مهدی خالدی ایستاده است.
رفتن به محتوا
رفتن به فوتر