نامه ای است از طرف ناصرالدین شاه قاجار برای جد مرحوم حجة الاسلام حاجی میرزا ابی عبدالله زنجانی
متن نامه:
هو ، جناب سلاله السادات،عمده الفضلاء و زبده العلماء آقاسید ابوعبدالله سلمه الله تعالی، پاکت مکتوب آنجناب که مُشعر برسلامت مزاج سعادت امتزاج و محتوی براظهارمهربانی و محبت بود، رسید.خاطر ما را از مراتب اظهار یه آنجناب که متضمن بر دعاگوئی بود، قرین مسرت و ابتهاج داشت، اعتذاریکه خواسته بودند، دراقامت (از) دارالخلافه ما را از ملاقات خود محروم داشته بودند، پذیرفته شد. انشااله تعالی ما را از دعاگوئی فراموش نخواهند نمود و پیوسته به نگارش مکاتبات، خاطرما را مسرورخواهند داشت. بیشترایام افاضت مستدام باد شهرمحرم ۱۳۰۱(ناصرالدین شاه قاجار)
در پشت این نامه شادروان موسوی زاده که از کارشناسان خطوط قدیمه بود، چنین نوشته اند:
دوست من
این نامه اصلی است و خط یکی از منشیان ناصرالدین شاه( امین الدوله – دبیر الملک- میرزا؟ و غیره) است که البته با تطبیق خط منشیان سال 1301 می توان تعیین کرد که کدامیک نویسنده بوده اند.مسلما از طرف ناصرالدین شاه نوشته شده و احتمالاً در گوشه چپ پایین که ظاهراً کاغذ پاره شده، کلمه «صحیح است» داشته یا مهر کاتب پشت آن؟ پشت پاکت آن بوده است. به هر حال؟
ارادتمند
(احتمالاً نام نویسنده نام موسوی است.)