حسین بهزاد نقاش ایرانی در سال 1273 در تهران به دنیا آمد. شهرت او به دلیل استادی در مینیاتور است. او به شدت شیفته نقاشی بود. خود در این باره میگوید: “احساس ناشناخته و گنگی مرا به سوی نقاشی میکشید و من وقتی به پیروی از این احساس، مداد یا قلم به دست میگرفتم، مثل تشنهای که به برکه زلال و گوارایی رسیده باشد، حس میکردم سیراب شدهام. نقاشی دنیای من بود.” در سال 1314 موسیو رابینو، باستانشناس فرانسوی، حسین را با خود به فرانسه برد و او فرصت یافت تا در موزههای لوور، گیمه و ورسای، آثار قدیمی مینیاتور ایرانی و شرقی را مطالعه کرد. او در سال 1347 درگذشت.
برگرفته از کتاب فخرالدین فخرالدینی
بازدید: 615