سالن انتظار سینما پارس

• سینما پارس که سالن انتظار آن جزو با شکوه ترین سینماهای تهران بود

سالن انتظار و نمای بیرونی سینما در سال 1329 در یک آتش سوزی از میان رفت، برای پیشگیری از گسترش آتش سوزی رزم‌آرا نخست‌وزیر وقت نیز در محل آتش‌سوزی حضور یافت و شخصاً بر مهار آتش نظاره کرد که البته دامنه آن گسترش نیافت. افسوس که این سینما از بین رفت. نمای ساختمان چندین درب و پنجره و نماسازی کلاسیک داشت، ورودی سینما دارای یک فرورفتگی چشمگیر بود که به در بسیار بزرگ تا نیمه شیشه منتهی می‌شد، در دو سوی درب دو گیشه قرار داشت، پس از گذر از این در به سالن انتظار بزرگی وارد می‌شدیم که در انتهایش بوفه‌ای تقریباً بزرگ وجود داشت و پلکان زیبایی به شکل مارپیچ در ضلع جنوبی سالن قرار داشت، بر روی دسته (نرده) پله، چراغ پایه بلندی قرار داشت اما آنچه بیشتر از همه توجه مرا جلب می‌کرد فرشی بسیار بزرگ در سالن انتظار بود که تار و پود و نقش بسیار زیبایی داشت، با وجود اینکه به نظر می‎رسید سال‌هاست این فرش در آنجا گسترده شده، ولی زیبایی آن همچنان چشمگیر بود. چندین لوستر زیبا با شاخه‌های باریک همانند لوله‌های بلند بلورین دور تا دور لوستر آویزان بود که نوک بیشتر آن‌ها شکسته بود.