قهوه خانه آیبتا
در تقاطع خیابان لاله زار و اسلامبول قهوه فروشی آیبتا AIBETTA قرار داشت، درب آن در خیابان اسلامبول باز می شد، در آنجا سماور بزرگ برنجی زیبایی بود که در آن هم قهوه خرد می کردند و هم قهوه ای بسیار خوشمزه به مشتریان ارائه می شد. در این مغازه شکلات معروف و خوشمزه ایریس Iris هم بود، اما قابل رقابت با شکلات معروف مینیون (در چهارراه هدایت محل تقاطع سعدی و هدایت) نبود، قنادی مینیون از 1316 شمسی در این محل دایر است.
در آن سوی آیبتا مغازه های معروفی نظیر عکاسی شکیبا، در خیابان اسلامبول ساندویچ فروشی اختیاری و کفاشی عجمیان در خیابان لاله زار نو نیز بودند، در ادامه در خیابان جمهوری به تمبر فروشی نوین فرح بخش می رسیدی که محل داد و ستد تمبر، میان تمبر بازان حرفه ای تهران بود.
بی تردید در آن دوران ترکیب این مغازه ها به گونه ای بود که هویتی خاص به آن مکان می بخشید. هویتی که تصویری ایده آل از یک شهر با خیابان بود، اما در اثر بی توجهی و سهل انگاری در سال های بعد این مکان ها به تدریج از بین رفتند و شهر بی هویت شد و نوعی بیقوارگی و درهم ریختگی جایگزین آن نظم دیرینه شد. به طوری که امروز از بنای زیبای AIBETTA که در واقع یک معماری تقریباً نیمه شرقی بود و هماهنگی بسیار دقیقی با کافه پارس داشت که در ضلع دیگر چهارراه بود و فضای خوبی به وجود می آورد خبری نیست و این مکان به یک فروشگاه لوسترها و چراغ برق اختصاص یافته است و در آخر باید یادآوری کنم که در ضلع جنوب شرقی این چهار راه (اسلامبول و لاله زار) فروشگاه بسیار زیبایی به نام پِچّلا بود که عرضه کنندۀ بهترین و قشنگ ترین پوشاک بچگانه بود.
برگرفته از کتاب آن روزگاران تهران، سیاه قلم های خسرو خورشیدی