ملجاءالاناما شریعتمدارا مروج‌الاسلاما
فدایت شوم ؛ چندیست که به عرض عریضه جسارت ننمودم و تعلیقه رفیعه مبارکه را زیارت نکرده ، سبب جز بدبختی احقر نیست و احقر هم از بی‌سعادتی به عرض عریضه جسارت نورزیده ، به درگاه حضرت معبود بی زوال امیدوار چنانکه موفق و مؤید و مقتضی المرام فرماید ، البته تاکنون مکرر مراسله فرموده چون با شخص معین معلوم قرار چنین شد که بعدها به توسط پست مراسله بشود. (در اینجا نیز اشاره به ارسال مراسلات محرمانه است) چونکه احقر تا چندی را قصد توقف در طهران را دارم و بهتر این قسم را داشته نمی‌دانم جوابی به جهت جنابعالی مرقوم فرمودند یا خیر، احقر دیده که مرقوم فرموده بودند و پست هم بسیار منظم رسیده است چون می‌دانم اسباب ملال خاطر مبارک نمی‌شود اطلاع بر حالتِ احقرِ داعیان (مبلغین) شرح حال خود را به عرض می‌رسانم که امسال مانند سال‌های گذشته مراوده به شخصِ معلوم نشد (احتمالاً اشاره به شخصی است که افشای نام او در نامه صلاح و مصلحت نبوده است) چونکه ما جنسن از هرچیز خود غفلت داریم و زود اسباب خیال به جهت خود فراهم میاوریم ذره بین‌ها می‌گذاریم بلکه از مو باریکتر در ذره بینی که مو را از جوال(دوز) کلفت تر می‌نماید عیبی را خلاف سلیقه ببینیم بعد از کوه‌ها عظیم‌تر بشماریم ولیکن اگر از کوه‌ها زیاد هنر در کسی موجود باشد بحمداله ذره‌ای نمی‌بینیم. گویا باز هم زمان خوبی باشد ، باید قدردانی کرد به جهت زمان آتیه. بسیار جسارت شد ، نمی‌دانم مرقوم فرموده بودند که ، قصد حرکت است به کدام طرف آیا به طهران هم تشریف فرما می‌شوند یا خیر، چه وقت خواهد بود . کاش احقر داعیان را مطلع می‌فرمودند که به این مژده خود را آسوده می‌نمودم. امیدوارم چنانکه در هر نقطه زنده باشم همان دعاگو باشم که شناخته‌اند و به دستخط مبارک فقیر را مفتخر فرمایند. اگر انسانی شرفیاب خدمت شد که احقر را می‌شناسد به عرض سلام مصدع می‌باشم. اگر نشناسم و شایسته بدانند عرض سلام احقر برسانند. زیاده عرض و جسارتی جز التماس دعا ندارم. ایام سعادت و توفیق طاعت افزون باد به رب العباد احقر داعیان – سیاح