اعلان قونسول آلمان به اهالی کرمانشاه
اهالی محترم کرمانشاه باید بدانند وقتی که ما می خواستیم به این ولایت وارد بشویم، تصور می کردیم که اینجا یک مملکت بی طرفی است. تا به قصر وارد شده، دیدیم نمایندگان دشمنان ما اعلان رسمی فرستاده اند. مضمونش این بود که اگر شماها وارد شهر بشوید، دستگیر خواهید بود و ما نمی گذاریم یک نفر آلمانی به این شهر وارد شود.(مثل این که این مملکت را مال طلق خودشان می دانستند.)
با این حال، آمدیم بدون این که با آنها طرف شده و اقداماتی نماییم. آنها خودشان گریختند. بعد از رفتن آنها با شما اهالی، هرگونه همراهی و مساعدت را نموده ایم. آنچه از دست ما برمی آید، به طوری که همه می دانند، سعی داشتیم که نگذاریم به اهالی این ولایت، صدمه وارد بیاید. ابرهای تیره و ظلمی که به اطراف این ولایت، متراکم بود، بحمدالله به دستیاری روسا و اهالی این مملکت، ابرها را متفرق نموده، پراکنده داشتیم.
این روزها البته شماها هم شنیده و مسبوق بوده اید که روس و انگلیس برعکس اقدامات دوستانه ما که همیشه نظر در انقلاب و نفاق داشته و خواسته اند با بعضی(آنتریک ها) نظم مملکت را بر هم زده و به مقصود خود که ورود یک عده قشونی است، برسند، قرار داده اند که باز به این شهر، وارد شوند.(این مملکت، مال طلق ایران و ایرانیان است. هیچکس را حق تصرف و تمالک در آن نبوده و نخواهد بود.)ما هم با ملاحظه در اینجا نمی توانیم حکم قطعی و بطی بدهیم که فلان کس ها بیایند یا نیایند. ولی خودتان خوب بدانید که اینها می خواهند با قوه وارد شوند. یک عده سوار دارند. یک عده هم باز خیال دارند جمع نمایند و یک عده از قشون روسی هم با خود همراه دارند.
چون که ما طبعاً با اینها خصومت داریم و نمی توانیم در همچو موقعی، ساکت باشیم، ناچاریم ما هم قوه، تحصیل نموده، معارضه نماییم. بدبختانه می بینیم در ورود آنها و هنگام استعمال قوه از طرفین به اهالی بیچاره شهر، بی اندازه، صدمه وارد می شود و گذشته از آن قشون دولت علیه عثمانی هم که حقیقتاً برادران دینی و اسلامی شماها بوده و هستند، از آنجا که شماها ورود آنها را طبعاً دوست نداشتید که شاید از ورود آنها طرف مقابل هم حقی برای خود پیدا نموده و معارضه به مثل نماید، ما هم آنچه توانستیم با نصایح مشفقانه و مواعظ دوستانه، هر طور بود، خواهش کردیم که وارد نشوند و نشدند. ولی در این موقع، طرف مقابل، آنها را مجبور خواهد کرد که آنها هم به این سمت، حرکت نمایند. به این ملاحظه، مجبور هستیم که به شما دوستانه اعلان نماییم که تا کار بزرگ نشده و اهمیت نیافته، در ممانعت آنها اسبابی که لازم است، فراهم آوریم و آنها را از این صرافت خیال بیندازیم. این است که باید با یاری خدا نگذاریم وارد شهر شوند تا این محاربه بین الملل خاتمه یابد.
مخصوصاً از اهالی محترم شهر خواهش دوستانه داریم که ابداً وحشتی نداشته، این طور بی طرف بمانند و این کار را به عهده انصاف ما واگذار نمایند. ما آنها را خاطر جمعی می دهیم که یک دینار خسارتی نگذاریم به اهالی شهر وارد بیاید.
تا یار که را خواهد و میلش به که باشد
(قونسول آلمان- شونمان)