برگی از نامه «شیخ ابراهیم زنجانی» به مرحوم «حاج میرزا مهدی مجتهد زنجانی» در زمان استقرار کامل دولت مشروطه
… ضمناَ لازم می دانم توصیه عرض کنم با حضرت حکمران مساعدت بفرمایند، قطعاَ قوّت حکومت، مایه رفاهیت و امنیت و راحت عموم است، به ایشان هم توصیه کامل در مراعات مقام حضرتعالی شده است، خودش شخص باتربیت و باهوش و نجیب است. خیلی تاسف دارم از آن قضیه که واقع شده بی خبر از بنده!! رئیس قوشون(قشون) تغییریافت. بدبختانه چند روز بود وزیرجنگ استعفاءکرده، پریروز هم کابینه استعفا نموده، حالا معلوم نیست چه هیئت روی کار خواهد آمد؟! لابد همان خواهد شد که”انگلیسیان امر نمایند!!” ظنّ قوی است که آقای«وثوق الدوله» کابینه تشکیل نماید.
درباره جناب مستطاب«آقامِرزا احمد»(میرزائی، پسرعموی مخاطب) و قضیه مورد اسف(نگرانی) ایشان و فعلا پریشانی وضع ایشان، مدتی است با این حال مملکت در کارایشان بودیم که چه بکنیم و چه بکند!! واقعا کار، مشکل است. بالاخره آنچه از بنده برمی آمد، این بود که برای ایشان در جائی ریاست اوقاف درست کنم، بعضی جائی مذاکره شد باعدم سابقه و اسباب؛ باز بالاخره زنجان را صلاح دیده و گفته ام حکم ایشان صادرشود، حالا شاید در نظر حضرتعالی قدری مشکل آید، لکن چه می توان کرد! امیدوارم با مساعدت حضرتعالی و موافقت حکومت بتواند کار ازپیش برده، هم برای خودش کاری و معاش و هم برای موقوفات آنجا ترتیبی فراهم شود.حال اگرآقایان دلخوش نباشند، ملتفت نیستند. زیرا لابد بالاخره کسی مامور آنجا خواهد بود، خواه بنده در کار باشم یا دیگری و البته به هرصورت، جناب«آقامرزا احمد» برای همه بهتر از دیگران است، والّا که مامور دیگر که ملاحظه (شئونات) نکند، موجود و طالب زیاد است.
در آخر، سلام جناب«حاجی مرزا هادی»(احتمالا بیان الدوله) و«حاجی سیداحمد؟» را هم مخلصانه ابلاغ نموده و سلامت وجود مبارک خود و متعلقان را طالبیم، دام ظلّکم .
(اقلّ)ابراهیم است —
خوانش: میرغوغا