تایید طغرای بیع شرط و تغییرات در تمسک نامچه آن در محکمه و از بیان«مرحوم سرکار مجتهد میرزا ابوالقاسم زنجانی» با خط منشیانه تحریری دوره جوانی«مرحوم حاجی سید محسن زنجانی»(جد خاندان موسوی زنجانی)
مخفی ومستور نماناد
مرحمت انتساب«آقای عبدالحیّ» خلف مرحمت وغفران مآب«حاجی عبدالعلی زنجانی»، موافق یک طغرای بیعِ شرط نامچه معتبره شرعیه، مساحت دو شعیر و نیم از قریه«اُغُل بیک» و مساحت یک شعیر و نیم از مزرعه«قودورقون»با کافّه توابع و لواحق به مبایعه خیار به عالی شاًن صلاحیت نشان خیرالحاج«حاجی محمدهادی» در مقابل پنجاه و دو تومان ریال محمدشاهی بیست و پنج نخودی به وعده شش ماه و نیم فروخته به شش تومان و پنج هزار را اجاره نموده درحال حیات خود در حضور، اعتراف به کل ماحُرّر نموده بود. چون تمسک(نامه) را قلم زده بودند، قدر مُتیقُن که یک شعیر و نیم از«اغل بیک»،یک شعیر و نیم از«قودورقون» باشد، مقتضای اعتراف «آقاعبدالحیِّ» مرحوم، قبل بر این به خیرالحاج«محمدهادی» حکم داده بودیم و سه شعیر از مساحتین مزبورتین در تصرف حاجی مزبوربود، امّا نسبت به یک شعیر قریه مزبوره که تامّل داشتیم، در این اوقات که توفیق ربانی شامل حال عالی شاًن سعادت اِقران،«آقاعبدالحسین» شده وصیت نامه ایی که نوشته بود، این عبارت را نوشته بود: یک طغرا تمسکِ خیرالحاج«حاجی محمدهادی» را که دو شعیر و نیم که از قریه«اغل بیک» بود، در حالی این رو سیاه قلم زد کرد(وتبدیل به)یک شعیر و نیم کردم، در حضور«حاجی عبدالخالق» مِن باب الظرافه(شوخی)یا مِن باب الحقیقه چنین عملی از روسیاه سرزد (ولی)بَینی وبین الله بیعِ درتمسّکِ(برروی)دوشعیر و نیم بود و جناب وصیّ مرحمت فرموده، در این باب، مرا از وبال، مستخلص فرمایند به هر قِسمی که صلاح بدانند.هرگاه شرعاً خسارت آن به من وارد آید، وراث ازعهده برآیند، مقارن این کیفیت جناب اعزّالسادات الانجاب وسلاله الاطیاب«آقامیرابوالقاسمِ نقیب»(احتمالاً جدّ خاندان میربها) هم درمجلس بود، آن هم شهادت داد من(میرابوالقاسم)هم درمجلس بودم که«آقاعبدالحسین» تمسک را قلم زد کرد، لهذا نظربه شهادت«جناب آقامیرابوالقاسم» و وصیت«آقاعبدالحسین» و قرائن خارجه در حضور، به اعلی درجهِ ثبوت شرعی رسید که مبیع در تمسّک دو شعیر و نیم بوده، یک شعیر و نیم که در تصرف داشت، باید یک شعیر باقی را نیز حسب الشرع، تصرف مالکانه نماید و در خصوص اجرت المثل حاجی مزبورتسلط دارد از متصرفین اجرت المثل ایام تصرف را اخذ و استیفاء دارد.
والسلام علی مَن اتبع الهدی، حرّر فی خامس العشرین(۲۵) مِن شهرذی القعده الحرام سنه ۱۲۶۶ ابوالقاسم الموسوی
حاشیه
مقرر آن که چون یک شعیر قریه مزبوره در تصرف عالی شاًن خیرالحاج«حاجی عبدالخالق» و پسرش عالی شاًن«آقاعبدالجبار» و رعیّت بوده، باید ازعهده اجرت المثل ایام تصرف برآمده، از مساحت مزبوره تخلیه نمایند.
حرّر فی تاریخ المتن سنه ۱۲۶۶«ابوالقاسم الموسوی»
خوانش: میرغوغا