«حاجی میرزا ابوطالب زنجانی» از علمای طراز اول تهران در دوران قاجار بود
در ناصرالتواریخ ، “سپهر” از او به عنوان مهم‌ترین، روشنفکرترین و درستکارترین علمای عصر قاجار نام می‌برد و احکام قضایی و محکمه شرع او را می‌ستاید. سفیر انگلیس در تهران در کتاب خاطرات خود او را روشنفکرترین روحانی تهران معرفی می‌کند. وی در میان روحانیان طراز اول تهران تنها کسی است که از «سید جمال‌الدین اسدآبادی» حمایت کرد و به این سبب موجب غضب شاه قاجار قرار گرفت. سفرای انگلیس در تهران از او به نام روشنفکرترین روحانی تهران نام می‌برند و او را رهبر مرکز پنهانی اتحاد اسلام در ایران به مقامات مافوق خود در لندن معرفی می‌کنند. وی در سال 1329 به طرز مشکوکی در تهران درگذشت و دولت مشروطه با تجلیل از او برای فرزندانش مقرری ماهانه تعیین نمود. این فرمان مربوط به مقرری بازماندگان اوست.