«ابراهیم حکیمی»
«ابراهیم حکیمی»معروف به«حکیم الملک» در سال 1286 هجری قمری در تبریز متولد شد. در سال 1317 هجری قمری که«مظفرالدین شاه» به اتفاق«میرزاعلی اصغرخان امین السلطان» به اروپا رفت،«ابراهیم خان» به حضور شاه رسید و به علت سوابق خدمتگزاری خانواده اش و با توجه به این که عمویش«حکیم الملک» وزیر دربار بود، مورد عنایت شاه قرار گرفته و جزو ملتزمین رکاب شد.
پس از درگذشت«مظفرالدین شاه» عدم سازش بین مجلس و«محمدعلی میرزا» باعث به توپ بستن مجلس شد و«حکیم الملک» هم که در زمره نمایندگان آزادیخواه و تندرو بود، تحت تعقیب قرار گرفت و به اتفاق«ممتازالدوله» رییس مجلس به سفارت فرانسه پناه برد. او برای نخستین بار در مشروطیت دوم در دوران زمانداری«مستوفی الممالک» خلعت وزارت پوشید و در مرداد 1289 هجری قمری وزیر مالیه کابینه شد.
«حکیم الملک» در زمره رجالی بود که در کودتای 1299 بازداشت گردید و قریب صد روز در زندان بسر برد. در طول قریب نیم قرن زندگانی سیاسی خود دارای مشاغل حساس و بسیار مهمی بود. سه بار نخست وزیر، دو نوبت وزیر دربار، مدتی ریاست مجلس سنا، سه دوره نماینده مجلس و سه دوره نماینده مجلس سنا، هشت مرتبه وزیر معارف و پنج نوبت وزیر مالیه، دو بار وزیر کشور، یک بار وزیر خارجه و عدلیه و پیشه و هنر بود.«حکیمی» از رجال نیکنام و صحیح العمل بود و مورخین از او به خوبی یاد می کنند. در تمام عمر به قناعت زندگی کرد و هرگز به مال دنیا نیازی نداشت و همیشه مورد احترام مردم بود.