از راست: «حاجی مشیر حضور»،«هژیر» برادر« اعتماد الملک»، «سردار اسعدالدوله»،پیرمرد ایستاده با حمایل«سردار مؤید» و نفر آخر سمت چپ«حاج رجبعلی مغازه ای»
«اسماعیل خان امیر موید سوادکوهی» از تحصیل کرده های«دارالفنون» و در زمان«ناصرالدین شاه» جزو عمله خلوت و شکار بود و همیشه ریاست ایل«سوادکوه» و وسوارهای آن محل را داشت. در دوره«مظفرالدین شاه» به واسطه دسایس درباری از تهران، مهاجرت و اغلب اوقات در محل خود، اقامت اختیار نمود. در دوره سوم مجلس شورای ملی، از طرف ساری، وکیل گردید. در محرم سال 1334 هجری قمری که قشون روس از طریق قزوین به تهران رهسپار بود و اغلب ملیّون از تهران به طرف قم مهاجرت کردند، او هم به همراه«شیخ ابراهیم زنجانی» وکیل زنجان برای ضدیت با قشون روس به طرف مازندران حرکت کرد و مشغول اقدامات شد. در زمان نخست وزیر«حسن وثوق»، او را با فرزندانش به تهران آوردند و مدتی در تهران، زیر نظر بود. بعد به مازندران رفت و در زمان نخست وزیری و وزارت جنگی«رضاخان»، دوباره او را تحت الحفظ به تهران آوردند و به کرمانشاه، تبعیدش کردند.