سندی مبنی بر بیع خیاریه یاغی در محدوده شهری زنجان با تایید و سجع مهر مرحوم سرکار مجتهد«میرزا ابوالقاسم زنجانی» به سال 1285 هجری قمری
و بعد الحمد و الصلوة، مقصود از نگارش و نمایش این کلمات واضحه الدلالات آن است که عالیشان«آقا عبدالحسین»(مهر: عبدالحسین) خلف صدق مرحمت آداب«آقا علی اصغر زنجانی» در هنگامی که قاطبه اقاریر شرعیه و عامه اقاویل ملّیه از او نافذ و ممضی بود، مبایعه شرعیه خیاریّه غیر لازمه نمود تمامی و همگی مساحت سه دانگ از باغ معنّب و مشجّر واقع در تحت قنات نفط خوانی محدود به حدودها الاربعه: قِبلیاً(جنوباَ) نهر قاسم آباد – شمالیّاً تلّ – شرقیّاً باغ ورثه«مشهدی رجب» مرحوم – غربیّاً باغ «حاجی کاظم» و«حاجی حسینعلی بزاز» با کافه توابع و لواحق و عامّه ضمائم و علایق و حق السقائه و الشرب من القنات و کل ما یتعلق بها علی الرسم القدیم به مبلغ یکصد و شصت تومان (بالای حروف مبلغ سیاق ۱۰۰ تومان +۶۰ تومان) روپیه جدید الضرب ناصرالدین شاهی ۲۶ نخودی وزناً عددی از قرار هزار دیناری رواجاً نصفه توکیداً اللاصل مبلغ هشتاد تومان (بالای حروف مبلغ سیاق ۸۰۰ تومان)موصوف به دارنده این وریقه کهف الحاج «حاجی آقا میرزا» ابن مرحوم«مشهدی آقا رضا نعل بند زنجانی» مشروط به این که هرگاه از حال تحریر که دویم شهر محرم الحرام سنه هزار و دویست و هشتاد و پنج هجری است، الی مضی مدت پنج سال کامل هلالی متوالی الایام و اللیالی در ظرف مدت مزبوره به تدریج در دفعات ردّ مثل ثمن به سوی مشتری مزبور نموده و قبض رسیدگی دریافت کرده، قبل از تمام شدن مدت پنج سال مزبور تمام ثمن را رد به سوی مشتری مسطور سازد، قادر باشد بر فسخ و فکّ مبایعه خیاریّه که فسخ مبایعه نموده، سه دانگ باغ مزبور را تصاحب کرده، تصرف نماید و اگر در ظرف مدت مزبوره به تدریج ردّ تمامی مثل ثمن به سوی مشتری نکند، عقد لازم بوده خیار ساقط باشد، قبض ثمن که مبلغ یکصد و شصت تومان موصوف القبض شد و صیغه شرعیه خیاریه به نهج مرقوم عربیه و عجمیه به رشته صدور منخرط و منسلک گردید. فی دویّم شهر محرم الحرام من شهور سنه ۱۲۸۵
مهر:«عبدالحسین»
مهر:«یا عباسعلی»
مهر:«عبده الراجی محمدحسن»
اعترف بما فیه بایع الطایع لدی
مهر:«العبد حسن علی»
اعترف البایع الطایع الشارط بما فیه بین یدیّ، العبد الاثم لدی حضرت سیدهِ العاصم کتبه بیمناه الداثره فی ۲ شهر محرم الحرام من شهور سنه ۱۲۸۵
مهر:«ابوالقاسم الموسوی»
سند و خوانش: میرغوغا