نامه ایی است از«عزیزخان مکری» احتمالاً به صدراعظم، بیانگر تاریخ فوت«مرحوم میرزا ابراهیم خان مظفرالدوله»
گویا نامه، در دهه دوم(۲۰\۲۳)ذی القعده الحرام سنه 1287 هجری قمری، مقارن با زمان فوت «محمد ابراهیم خان مظفرالدوله» برابر با دهه دوم بهمن ماه 1249 هجری شمسی ارسال شده است. در نامه آمده است که پسران«مرحوم مظفر الدوله»در زمان فوت پدر، ملتزم رکاب«ناصرالدین شاه قاجار» در سفر به بندر انزلی بوده اند.
«عزیزخان مکری» معروف به«سردار کل»، در حکومت«ناصرالدین شاه قاجار» سمت‌های«سردارکُل عساکر منصوره» و«فرماندهی کل قوای ایران»، «ریاست ادارهٔ دارالفنون»، «وزیر جنگ»، «آجودان باشی» و «پیشکار آذربایجان» را به عهده داشت. «عزیزخان» داماد «میرزا تقی خان فراهانی» و همچنین از بیگزادگان سرشناس کُرد[سردشتی] نیز بود که در اواسط سلطنت«محمدشاه قاجار» به علت داشتن سواد و خط خوش وارد خدمت به دولت شد.
*****
ز هر چه نویسمت، فزونی الان آدمی وارد شد؛ کاغذی«علینقیخان» سرتیپ خمسه ائی، به جهت مخلص نوشته:«مظفرالدوله» مرحوم شده، پسرهایش چون ملتزم(رکاب شاه)بودند، لازم شد خدمت سرکارعالی زحمت بدهد، مراتب را به خاکپای مبارک، معروض بدارند مرخص فرمایند،«آقاخان» و دو پسر دیگرش(دو برادر دیگر آقاخان«حسین پاشاخان مظفرالسلطنه» و«فخیم الدوله»)که درآنجا هستند، روانه(فرموده) بیائیم؛ خداوند جان همه نوکرها را فدای وجود مبارک گرداند، در نظرعالی باشد، اگر اعلیحضرت اقدس اعلی مستفصر(مستفسر)شوند،عرض کنید؛ پسربزرگش«آقاخان»است، حالت معقولیت او خدمت سرکار واضح است، زیاده عرضی نیست، جزسلامتی شما. آدم نواب مستطاب، اشرف والا، امیرآخور، الان می روند؛ جواب عریضه و جواب نوشته خودتان را مرحمت فرمائید.
سند و خوانش: میرغوغا