مکتوب استادکُلّ به شاگرد ،با التزام به تمام مراتب توقیر و تمجید از وی
نامه«مرحوم آقاحاجی سیدحسین تُرک کوهکمری» خطاب به«مرحوم حاجی میرزا ابوالمکارم مجتهدزنجانی»
یا خیرالحافظین
صحیفه المحبّه در بلده زنجان
بمطالعه لامعه، جناب مستطاب معلّی القاب، حقیقت و شریعت نصاب، عوالم و معالم آداب، سلاله الاماجد الاطیاب، عمده العلماءالعظام، وقدوه الفقهاء الکرام، وحیدالعصر فریدالایام، مروّج شریعه جدّه خیرالانام، افتخارالحاج والعُمّار،«حاجی میرزا عبدالمکارم»(ابوالمکارم) سلّمه الله برسد
اللهم بلّغها بلاغاَ حسناَ
مورّخه ۲۲ ربع الاول ،۱۲۹۵
بسم الله الرحمن الرحیم
عرض میشود: که اصل مطلب واهمّ مقصد درحالت حصول اطلاع از سلامتی وجودِ فایض الجود جناب مستطاب سامیّ خواهد بود؛
انشااله تعالی که پیوسته از جمیع مکاره ایام در ظل حمایت و حراست حضرت ملک علّام محفوظ و مصون و به انواع توفیقات و سعادات و سرافرازی دنیوی و اخروی مقرون و مشحون می باشند؛ اِنّه ولی التوفیق قریب مجیب
درضمن از لوازمِ دعاگوئی؛ جزئی زحمتی مصدع می شود: در رعایت احوال توفیق آثاری؛«کربلائی رجبعلیِ» حامل ذریعه اگرچه حاجت به اظهار سفارش ایشان نبوده است ازاینکه ایشان ازجمله خدمتگذاران قدیمی ومخلصان واقعی سرکار بوده وهستند و پاکی طینت و صفای طویّت(ضمیر) و حُسن خدمتگذاری شان بر سرکار واضح است، ولیکن به مضمون«فذکّر انّ الذکری تنفع»مصدع برآمدیم که انشاالله تعالی زیاده مراعی وملاحظه احوالش برآمده و اگر در بعض امور وکالتی که ثابت دارند(ادله به نفعش می باشد) محتاج به مرافعه گردد، به موافق و قانون شریعت مطهره وارسی و تحقیق امر را فرموده و بما هوحقّه احقاق حق بمستحق آن سازند؛و او را از شمول لطف های خود مسرور گردانند و به زودی مرخص سازند به مراجعت به این اماکن مشرفه که زیاده دعاگوباشند؛ چون آدم پاک طینت و متقی و از مجاورین قدیمی است؛هر قِسم رعایت واعانت به ایشان خالی از حسن نخواهد بود؛باعث بُصر(بلندمرتبگی)عظیم و رستگاری می باشد،زیاده تاکید درحق ایشان مُرادم نشده . — الباقی ، الدّعاء
من الاقل: حسین الحسینی(الکوه کمری ۱۲۹۵)
خط از منشی و کاتب ایشان است نه دستخط شریف.
خوانش: میرغوغا