«نصرت الله امیراعظم»
«نصرت الله خان»(سیف الملک- امیرخان سردار و امیراعظم) پسر«وجیه الله میرزا»سپهسالار پسر«سلطان احمدمیرزا عضدالدوله» پسر چهل و هشتم«فتحعلیشاه»قاجار بود.«امیراعظم» شاهزاده ای بوده دارای صفات متضاد: هرزه، شهوتران، طاغی، غارتگر، از پهلوانان معروف زورخانه های قدیم، نیرومند، خوش هیکل، باکمال، ناطق، سخی، نویسنده، شاعر، رشید و شجاع.
در اواخر سال 1307 هجری قمری که«امیرخان سردار»پدرش از حکومت استرآباد معزول و سال بعد به ایالت لرستان و بروجرد تعیین گردید،«نصرت الله میرزا» از طرف پدر خود به سمت نایب الحکومه لرستان منصوب شد. در سال 1325 قمری در تهران انجمنی به نام«انجمن اشراف» تشکیل داد و در همین سال به حکومت گیلان منصوب شد. در اوایل سال 1327 قمری به اروپا مسافرت کرد و چندی در پاریس و لندن و بروکسل اقامت داشت. پس از فتح تهران در سال 1327 قمری به تهران مراجعت کرد و برای دومین بار به حکومت استرآباد، سمنان و دامغان منصوب گردید و در این سفر، ثروت کاملی حاصل کرد، یعنی خوب مردم را چاپید و بار خود را بست.