اینجا زنجان است، کوچه میرزایی. در زمان «شاه طهماسب اول» دومین پادشاه صفوی زمین های این کوچه به «برهان الدین» و پسرش «سید سلیم» واگذار شد تا امور قضایی ولایت زنجان را اداره کنند. پس از «سید سلیم»، «سید محسن» عهده دار این امور گردید. در حمله افغان، این کوچه به آتش کشیده و «سید محسن» متواری شد. خانه های این محله در زمان نوه «سید سلیم» یعنی «سید ابوالقاسم مجتهد زنجانی» دوباره مورد تعمیر قرار گرفت. این خانه ای که تصور آن را مشاهده می کنید، زمانی «بست» بود، یعنی هرکس ولو اینکه مجرم باشد، اگر وارد این خانه می شد، مصونیت داشت و هیچ کس نمی توانست شخص بست نشین را از بست خارج کند و این ماجرا تا زمان کودتای سوم اسفند و تشکیل عدلیه جدید به وسیله « داور» ادامه داشت و آخرین کس از این طایفه، «حاج میرزا مهدی مجتهد زنجانی » بود.