نامه خصوصی درد دل شبانگاهی«مظفرالدین شاه» به«عین الدوله» با کتابت اشعاری چند در اواخر عمر
قصر دوشان تپه
شوّال ۱۳۱۹
«عین الدوله»حالا که دو ساعت از شب می گذرد، این دو، سه فقره شعر را مشق کرده، برای شما فرستادم. درحقیقت یادگار است. فردوسی علیه الرحمه می گوید: سزد گر به هر کا (کار) پندم دَهی- که مغزم ز رنج اندرون شد تَهی
این رباعی رانمی دانم از کیست از هرکس هست، خوب است:
نیکی به کسی کن که بود اهل کرَم- با مردمِ بد، مکن که زو یابی غم
آن قطره که در صدف گهرِ پاک شود- چون در دهن مار کشی، گردد سَمّ
امشب را …. با مشق در ادبیات، سبک تر شد. ذیحجه ۱۳۲۴
خوانش: میرغوغا