نامه یکی از سران قشون به وزیر جنگ وقت به زمان مشروطه در انتقال اسلحه از گیلان به مرکز
به تاریخ ۵ شهرشوال المکرم
سنه ۱۳۲۶ – نمره ۶۸۰
هو تصدقت گردم
امید است انشاءالله تعالی مزاج شریف حضرت مستطاب بندگان عالی درکمال صحت و استقامت است. ضمناً در بابت فرامین، بنده حسب الامر مبارک به عزب باشی(دفتردار کل)داده، مستدعی است قدغن فرمایند تا زمان مراجعت فدوی به اتمام رسانیده و از مراحم حضرت مستطابعالی کمال امتنان و تشکرحاصل خواهد شد. چنانچه از وضع حمل(انتقال) اسلحه بخواهند، هنوز ترتیب حمل آن به عمل نیامده و بیکار در گیلان بسر می برم. تا نتیجه چه شود! اگر رای مبارک اقتضاء فرماید زمانی که بنده گیلانم و تا کاری و ماموریتی پیدا شود، در حضور مبارک حضرت اشرف(صدراعظم) روحنا فداه یادآوری بفرمایند که (این ماموریت) به اسم فدوی نوشته شود که بلکه انشاءالله تا زمان حمل اسلحه هم بیکار نمانده و هم جزئی بُنیچه* حاصل شود و مراجعت به طهران نمایم.
امیداست انشاءالله به اقتضای بزرگی و آقائی راهیچ وقت فروگذار نکرده و نخواهند فرمود.
زیاده ایام عزت وشوکت وجلالت مستدام.
*جمعی که دیوانیان بر اصناف حرفت و املاک می بندند ارزیابی مالیاتی دسته جمعی یک ده و امثال آن.
خوانش: میرغوغا