- نمای سینما کریستال در خیابان لالهزار نو
سینما کریستال سینمایی ممتاز بود و در آنجا آثار برگزیده سینمای جهان به نمایش درمیآمد. سالن آن جلوهای از معماری خاص نداشت، ولی پرده و صدا در این سینما از بهترینها بود، سالن تابستانی قابل توجهی هم نداشت. در حیاط جنب سالن این سینما، به شکل افقی سالن ساخته بودند و همین باعث میشد که هوای این سالن تا حدی خنک باشد. ایراد بزرگ این سینما در این بود که درب خروجی آن به کوچه «رشید یاسمی» باز میشد که آن کوچه محل زندگی ارامنه ایرانی بود، در آن زمان در بسیاری از کوچههای «لالهزار نو»، ارامنه زندگی میکردند. در سوی دیگر این کوچه ساختمانی با یک بالکن بزرگ وجود داشت، بالکنی سراسری که تقریباً به درازای سالن تابستانی سینما بود، شبها دوستان ارمنی در این بالکن گرد هم جمع شده و به گذران وقت میپرداختند، این گذران با سر و صدا و خندههای بلند توأم بود و همین تمرکز تماشاگران سینما را به هم میزد، گاه تماشاگری اعتراض میکرد، اما مجدداً سر و صداها اوج میگرفت. در کنار سینما شخصی به نام مختار بساط داشت که صفحات دست دوم میفروخت، بیشتر آنها شرقی (عربی و ترکی) بود.