فرمان اعطای لقب«ناصرالدین شاهی» و اعطای لقب«امین الخاقان» و عنوان«جناب» به«میرزامحمدخان»
بسم الله تعالی شانه العزیز
سجع مهر :[الملک لله تعالی
تا که دست ناصرالدین خاتم شاهی گرفت
صیت داد و معدلت از ماه تا ماهی گرفت]
طغرای[الملک لله تعالی حکم همایون شد]
آنکه چون خداوندگارعلیم و پروردگار حکیم، به اقتضای حکمت کامله و رحمت شامله و داَب با برکات، ما را آیت وحدة و سایه رحمت خود قرار داده، زمامِ مهامِ انام را به کفّ با کفایت اعلیحضرت همایونی ما گذاشته، ما نیز بر دست همت بلند و رقبه فطحت ارجمند(وسعت اقتدارمان)، لازم فرموده ایم که اعمال هریک از چاکران و خدمتگذاران دولت ابدبنیان را بسزا پاداش دهیم. چنانچه: امیرالامراءالعظام، معتمد دربارسپهراحتشام«میرزامحمدخان سرتیپ اول» ازعهدِ صبی الی یومنا هذا، خدمت عتبه علیّه نموده و در تمام اوقات،هم سفراََ و حضراََ مشغول خدمتگذاری دولت گردون بسطت ملوکانه بوده، به تالی[یاری]همت و خلوص نیّت،عمر خود را صرف خدمتگذاری و جان نثاری نموده؛ تا مورد کمال وثوق و اعتماد گردیده و سزاوار بذل هرنوع مرحمت و شایسته رجوع هرگونه خدمت گردید. تا به وفور اهتمامات کافیه مشمول الطاف شاهانه وعنایت خسروانه افتاده؛ در هذه السّنه میمونه، ئیلان ئیلِ خجسته دلیل؛ مشارالیه را به لقبِ نبیلِ جلیل«امین الخاقان»و خطابِ«جناب»ی؛ مفتخر و سرافراز فرموده مقررمی فرمائیم که: عموم چاکرانِ دربار معدلت بنیان و اهالی مملکت ایران درعنوان نوشتجات و خطابات او را ممتاز به این القاب دانسته و معتمد و(معتمدون) السلطان مستوفیان عظام و کَتَبه کرام، شرح توقیع رفیع همایونی ثبت و ضبط نموده و درعهده شناسند. فی شهر محرم الحرام سنه۱۳۱۱
خوانش: میرغوغا