جوسیپ بروز که از کار کردن در مزرعه عمویش خسته شده‌بود، به بلگراد رفت تا خیاط شود. اما جنگ‌اول‌جهانی، آغاز شد و گروهبان بروز پس از دو سال خدمت در ارتش اتریش- مجارستان، به‌سختی مجروح و اسیر روسها شد. خیلی زود، انقلاب اکتبر به‌وقوع پیوست و جوسیپ از زندان گریخت تا برای بلشویک‌ها بجنگد. این آغاز راهی بود که او را به سمت هدفی برای فعالیت صنفی‌اش در یوگسلاوی هدایت کرد و سازمان‌دهی مردان جنگی و تامین هزینه‌ها برای طرفداران دولت در جنگ داخلی اسپانیا باعث شد که مورد توجه کرملین قرار گیرد. با تغییر نامش به تیتو توانست از عملیات پاکسازی افراد که توسط نیروهای وابسته به استالین در اواخر دهه 30 صورت می‌گرفت، نجات پیدا کند و به دبیرکلی حزب کمونیست یوگسلاوی برسد. در سال 1941 به جنبش مقاومت پیوست تا با نازی‌ها بجنگد و به‌سرعت، موقعیت خود و همرزمانش را به‌عنوان تنها نیروی واقعی ملی در یوگسلاوی تثبیت کرد. در پایان جنگ، در قامت رییس دولت ظاهر شد و بازگشت پادشاه پیتر را قدغن کرد.
در سال 1948 یوگسلاوی در نبرد با استالین از کمینفرم اخراج شد و تیتو کمونیسم ملی خود را شکل داد که بسیار مورد انتقاد بلوک شوروی قرار گرفت.
تیتو از زمان مرگ استالین، نه تنها با اتحاد جماهیر شوروی صلح کرد، بلکه به غرب پیشنهاد کرد از بریتانیا و سایر کشورها دیدار کند. مهم ترین حرکت او توافقنامه او با رییس جمهور ناصر در کنفرانس ملل غیر متعهد در سال 1961 در بلگراد است.