محفوظ در موزه مرکزی رضوی
الملک لله الواحد القهار – پاک مضجع و تابناک مرقد نوّاب رحمت و رضوان مآب، ولیعهد دولت، نگهبان ملت، سماء السّمُوّ، هلاک العدُوّ، جُنه الدهر، جَنُه المُلک، نایب السلطنه «عباس میرزا» طاب الله ثَراه و جعل الجَنه مثواه است که در عنفوان جوانی به مهارت فنون مرزبانی از میان اولاد خاقان خلد آشیان و سلطان رضوان مکان «فتحعلیشاه قاجار» کالشّمس مِن بَین النجوم، اشتهار و امتیاز داشت و به ولایت عهد و نیابت سلطنت اختصاص یافت. چند گاه در تختگاه دولت به امور رعیت و سپاه پرداخت و چندی در حفظ ثغور و نظم مملکت آذربایجان، مساعی جمیله به ظهور رسانده، درغزوات معاندین دین، به فتوحات جمیله منصور گشت. در ملک ایران مخترع قانون نظام شده، در صنایع توپ و تفنگ و سایر اسباب جنگ، اهتمام تمام نمود. پس از آن به دفع مفاسد یزد و کرمان پرداخته، بعد از تصفیه آن سامان به رفع غوائل خراسان اقدام نمود. به اندک توجهی از دفع مفاسد داخله فراغت یافته، به سدّ سُلّم(نردبان دست درازی) خارجه مشغول گشت. قلعه سرخس را که موطن طایفه ترکمان بود، به قهر وغلیه مسخّر کرده، اسرای شیعه را خلاص نمود . به تاریخ یازدهم جمادی الاخری به سِنه ۱۲۴۹ در ارض اقدس مرحوم و دراین مکان شریف مدفون شد.
عکس و خوانش: میرغوغا