«میرزا عبد الوهاب خان»نایب الوزاره و کارگزار آذربایجان

«میرزا عبدالوهاب خان شیرازی»(نایب الوزاره- نصیرالدوله- آصف الدوله) از رجال فاضل و باسواد و ضمنا‍ً دارای تالیفاتی بود. او در سال 1242 هجری قمری در شیراز متولد شد و مقدمات ادبی و عربی را به خوبی فرا گرفت و چون استعداد و حافظه قوی داشت، به سرعت در ادبیات عربی و فارسی و سرودن اشعار، ترقی نمود و در میان عوام و خواص شهر شیراز، شهرت یافت و در شعر، تخلصش«یزدانی» بود.

در سال 1268 قمری که«میرزا آقاخان نوری» به جای«میرزاتقی خان امیرکبیر»به واسطه مساعی وزیر مختار انگلیس بر مسند صدارت نشست،«میرزا عبدالوهاب خان»را به معلمی پسر دوم خود«داوودخان وزیرلشکر» انتخاب کرد. از این تاریخ، پایه ترقیات«میرزا عبدالوهاب خان»آغاز و در سال 1303 قمری ختم شد. چنان که در سال 1273 قمری به نیابت دوم و در سال 1274 به لقب«نایب الوزاره»ای وزارت خارجه نایل گردید.  چون امور مربوط به خارجیان در آذربایجان اهمیت پیدا کرده بود، «ناصرالدین شاه» به پیشنهاد«میرزاسعیدخان» وزیر امور خارجه، «میرزاعبدالوهاب خان» را با حفظ سمت نیابت اول وزارت امور خارجه، به سمت کارگزاری و انتظام امور مهام خارجه در آن ایالت، مامور اقامت در تبریز نمود. در سال 1299 قمری قرار شد که برای پیشکاری ولیعهد در آذربایجان شخصی انتخاب شود.«مظفرالدین میرزا»ی ولیعهد، مایل بود که«میرزا احمدمنشی باشی»(مشیرالسلطنه) دوباره به این سمت انتخاب گردد، ولی«ناصرالدین شاه» به جای او«میرزا عبدالوهاب خان نصیرالدوله»را به وزارت ولیعهد برگزید.